VISIT JEJU

Perkataan “olle” dalam dialek Jeju merujuk pada lorong yang menghubungkan rumah kampung dengan jalan awam. Olle merupakan ruang unik yang jarang dilihat di tanah besar dan hanya biasa di Jeju. Lorong itu sengaja dibina melengkung sedikit supaya rumah itu tersorok daripada pandangan dan tidak mudah dilihat oleh orang yang lalu-lalang di jalan awam. Jenis binaan itu memainkan peranan penting dalam menyediakan privasi untuk penduduk, berbanding dengan gaya kediaman Amerika Syarikat yang rumah biasanya dibina bersebelahan dengan satu sama lain pada kedua-dua belah jalan awam. Anda boleh melihat jalan olle ini hingga hari ini di kampung luar bandar Jeju yang dibaris dengan pagar batu doldam yang bergerak dalam garisan lembut melalui bandar.

Sebuah rumah tradisional di Pulau Jeju terdiri daripada dua buah rumah, rumah dalam dan rumah luar, bersama dengan mokeori, tempat ternakan dan peralatan pertanian disimpan. Kedua-dua rumah dilengkapi dapur, jadi walaupun ruang halaman dikongsi, penghuni kedua-dua rumah boleh menjalani kehidupan berdikari. Secara tradisinya, apabila anak-anak keluarga berkahwin, mereka akan berpindah ke rumah luar untuk menjaga keluarga mereka. Dengan cara ini, dua keluarga dapat hidup bersama.

Tidak seperti rumah di tanah besar, rumah tradisional di Jeju tidak mempunyai pintu pagar depan. Sebaliknya, dua tiang batu, panjang masing-masing kira-kira satu meter, didirikan di pintu masuk rumah dengan jarak antaranya kira-kira 2 meter. Tiga lubang diukir pada sisi setiap tiang yang menghadap satu sama lain dan batang kayu dimasukkan di antara batu-batu itu. Jika tiga batang dimasukkan secara mendatar selari dengan satu sama lain, ini bermakna pemilik rumah itu keluar berjalan jauh. Jika dua batang diletakkan, pemiliknya keluar berjalan dekat dan jika hanya sebatang diletakkan di pintu masuk, ini bermakna pemiliknya berada di rumah untuk menerima pelawat. Dengan cara ini, pemilik berkomunikasi dengan pelawat menggunakan simbol.

Rumah Jeju yang biasa terdiri daripada bilik tidur, ruang tamu yang besar, dapur dan bangsal. Sama seperti rumah gaya Barat, ruang tamu rumah Jeju merupakan ruang tamu biasa, sementara juga berfungsi sebagai ruang makan. Ruang tamu menghadap halaman luar dan berfungsi sebagai pintu masuk rumah. Pada kedua-dua belah ruang tamu terdapat bilik tidur, satu bilik tidur utama dan satu bilik yang lebih kecil. Di sebelah bilik tidur terdapat dapur dan relau, serta ruang penyimpanan.

Kebanyakan rumah tradisional di Jeju mempunyai bumbung jerami yang diperbuat daripada rumput. Di tanah besar, sisa jerami padi daripada hasil tuaian padi digunakan untuk menutup bumbung rumah. Memandangkan tanah ladang Jeju tidak sesuai untuk menanam padi, orang Jeju membuat tali daripada rumput perak untuk menutup bumbung mereka. Oleh sebab jerami padi dan rumput perak mereput dari semasa ke semasa, kedua-duanya terpaksa diganti setiap tahun. Kerja memintal rumput perak menjadi tali kebanyakannya dilakukan oleh wanita, manakala lelaki memanjat bumbung untuk meletakkan tali.

Keseluruhan proses itu sangat sukar dan mustahil untuk dilakukan secara bersendirian, jadi penduduk kampung bekerjasama sebagai satu komuniti untuk menyelesaikan pekerjaan itu setiap tahun. Apabila Pulau Jeju menjadi lebih moden, rumah berbumbung jerami hilang, tetapi terdapat beberapa rumah berbumbung jerami yang diselenggara dengan baik yang boleh dilihat di Kampung Seongeup.

“Tongsi” dalam dialek Jeju bermakna “tandas” dan “dottongsi” ialah jenis tandas yang digunakan dengan babi. Dikatakan bahawa apabila seseorang memasuki bilik air, babi akan bergegas untuk makan. Jejak tradisi ini boleh dilihat di rumah berbumbung jerami Jeju.

Penduduk Jeju memikirkan idea bernas untuk menyuburkan tanah mereka. Mereka menternak babi di rumah mereka dan memberi mereka makan najis manusia. Kemudian, baja pepejal dibuat dengan mencampurkan najis babi dengan jerami barli. Ini merupakan kebijaksanaan orang Jeju yang mahir membuat sesuatu yang kaya dengan nutrien dan berguna daripada najis babi yang boleh menjadi toksik terhadap alam sekitar jika tidak dirawat.

Korea mempunyai budaya pemanasan unik yang dipanggil ondol, sistem pemanasan lantai. Relau dapur, lubang yang dibina untuk membakar kayu, disambungkan ke ruang di bawah lantai, hampir seperti sebuah gua kecil. Apabila relau digunakan untuk memasak dan membakar kayu, haba masuk ke dalam lantai rumah dan menghangatkan lantai. Itu sistem yang memasak dan memanaskan pada masa yang sama. Walau bagaimanapun, sistem untuk memasak dan memanaskan dipisahkan di Jeju.

Memasak dilakukan di sotdeok yang periuk diletakkan di atas batu dan pemanasan dilakukan menggunakan relau yang unik untuk Jeju yang dipanggil gulmuk. Najis lembu dan kuda yang kering digunakan sebagai bahan bakar api di dalam gulmuk. Memandangkan lembu dan kuda banyak terdapat di Jeju, ini menjadikan bahan api sangat mudah diperoleh dan juga membantu dalam melindungi persekitaran semula jadi Jeju.

Chusa Kim Jeong-hui ialah seorang ahli keluarga yang paling berpengaruh semasa Dinasti Joseon pada abad ke-19. Beliau merupakan seorang yang berkuasa dan bijak yang memegang jawatan tinggi, serta juga terkenal dengan kemahiran luar biasa beliau sebagai ahli kaligrafi. Walau bagaimanapun, selepas kalah dalam perebutan kuasa politik, beliau dibuang negeri ke Pulau Jeju selama 8 tahun 3 bulan. Semasa berada di Jeju, Kim Jeong-hui jatuh cinta dengan pokok mandarin dan menamakan rumahnya “gyul jeongok” yang bermaksud “rumah yang dikelilingi oleh mandarin”.

Dengan mata artistik beliau, beliau mereka bentuk rumah beliau dalam gaya bentuk C. Rumah dalam, rumah luar dan mokeori semuanya menghadap halaman berukuran kira-kira 200 meter persegi dan walaupun tradisional bagi pemilik untuk tinggal di rumah dalam, Chusa Kim Jeong-hui tinggal di mokeori. Dikatakan bahawa beliau menawarkan pelajaran akademik dan kaligrafi kepada remaja Jeju di rumah luar beliau. Rumah berbumbung jerami yang didiami beliau telah dibakar pada tahun 1948 semasa Insiden Jeju 4.3 tetapi telah dibina semula pada tahun 1984 mengikut penerangan rumah yang beliau tulis dalam surat.

Rumah berbumbung jerami Yang Geum-seok di Shinrye-ri Namwon-eup dibina hanya kira-kira 60 tahun yang lalu, tetapi rumah itu dibina dalam gaya jerami tradisional. Rumah itu telah ditetapkan sebagai Warisan Budaya Rakyat No. 3 dan disifatkan dengan penggunaan ruang yang kreatif. Olle gil rumah itu dipenuhi dengan bunga kamelia dan menuju ke rumah dalam dan luar yang berhadapan satu sama lain di tengah-tengah tanah seluas 2,000 meter persegi. Kebun sitrus mengelilingi rumah untuk memberikan rasa nyaman.

Semasa Dinasti Joseon, kerajaan pusat membahagikan Jeju kepada tiga daerah pentadbiran. Pulau Jeju terbelah dua di sepanjang paksi timur-barat dan dibahagikan kepada Jejumok di utara, Daejeonghyeon di barat daya dan Jeonguihyeon di tenggara. Selama 500 tahun bermula dari awal 1400-an, Seongeup merupakan pusat Euihyeon dan juga tempat wilayah itu terletak, serta pelbagai peninggalan warisan budaya kekal utuh.

Kampung Seongeup berbeza daripada kampung rakyat lain kerana terdapat penduduk yang masih tinggal di situ. Anda juga boleh bermalam di minbak tradisional, inap & sarapan Korea yang anda boleh merasai budaya kediaman Jeju.

Bapa Patrick James McGlinchey, seorang mubaligh dari Ireland yang mengasaskan Ladang St. Isidore, ladang babi terbesar di Asia, telah mencipta gaya rumah untuk orang Jeju. Diilhamkan oleh runtuhan dari bandar purba Ctesiphon yang terletak 35km dari selatan Baghdad, rumah ini dipanggil “Rumah Cteshphon”.

Tiada tiang di dalam rumah ini, jadi ruang digunakan dengan baik dan menyediakan rumah bagi golongan miskin untuk membantu mereka menjadi semakin berdikari. Rumah gaya Isidore ini dahulunya tersebar luas di seluruh Jeju, termasuk di Ladang St. Isidore, Seonheul-ri dan Ara-dong. Hari ini, sebuah Rumah Cteshphon kekal di Ladang St. Isidore di Geumak-ri, Hallim-eup.